- Jak pan widzi rolę najnowocześniejszych technik obróbki drewna.

- Dzięki zastosowaniu najnowocześniejszych technik materiały ścierne nie mają tendencji do „zapychania „ a wykorzystanie powłok antystatycznych znacznie zmniejsza występowanie nalotu poszlifierskiego zarówno na elementach szlifowanych , urządzeniach oraz w powietrzu ma to decydujące znaczenie podczas dalszej obróbki, a w szczególności podczas krycia lakierami nawierzchniowymi o wysokim stopniu połysku .

- A jaka jest rola materiału ściernego. Jak szlifować drewno by nadać wyrobowi odpowiedni kształt i regularność powierzchni.

- Jakość materiału ściernego zależy od rodzaju ziarna (kwarc, szmergiel, korund, węglik wolframu, węglik krzemu lub zirconia) i podłoża (papier, płótno, plastik lub kompozycje materiałów z żywicami ). Podłoża miękkie są odporne na wilgoć. Materiał ścierny może mieć różną ziarnistość. Ziarna grube dają szlif szybki, lecz nierówny, ziarna drobne - szlif precyzyjny. Ziarnistość określa się skalą numeryczną, opisaną na podłożu: im wyższy numer tym ziarno delikatniejsze.

Szczególną uwagę należy przywiązywać do szlifowania drewna, które ma na celu nadanie wyrobowi odpowiedniego kształtu i regularności powierzchni przed końcową obróbką powierzchni. Faza szlifowania surowego drewna jest bardzo ważna dla uzyskania dobrego efektu końcowego, warto zatem zwrócić uwagę na pewne wskazówki, mogące oszczędzić niepotrzebnych kłopotów. Idealną powierzchnię o optymalnym wykończeniu można osiągnąć tylko przy pomocy ostrego narzędzia ścierającego, które może przeciąć włókna drewna bez wciskania ich w produkt. Celem jest uzyskanie równej, matowej powierzchni, która po lakierowaniu lub bejcowaniu doprowadzi do minimalnego wzniesienia się włókna.

W przypadku użycia papieru ściernego zbyt gruboziarnistego powierzchnia drewna jest zbyt szorstka (porowata), co wiąże się z tendencją do zwiększonego chłonięcia wilgoci. Następstwem takiego stanu rzeczy może być pęcznienie cewek (w przypadku drewna iglastego) lub podnoszenie się włókien (w przypadku drewna liściastego). Również papier zbyt drobnoziarnisty może okazać się nieodpowiedni, gdyż posługując się nim nie nadamy powierzchni odpowiednio porowatej struktury umożliwiającej prawidłowe wniknięcie warstwy lakierowej z zachowaniem jej właściwej przyczepności .

Zauważono również różnice w podnoszeniu się włókien spowodowaną technika szlifowania. Szlifowanie wzdłuż przygładza wolne włókna, szlifowanie w poprzek ścina je. Skutkiem tego mogą być różnice w odcieniu np. podczas barwienia drewna . Czynnością dzięki której można ograniczyć ten problem jest nawilżenie powierzchni drewna wodą przed szlifowaniem ostatecznym, aby uniknąć późniejszego spęcznienia szlifowanego materiału. Także szlifowanie już polakierowanych elementów drewnianych może nastręczyć trudności związanych z elastycznością błony typową dla lakierów np. wodorozcieńczalnych. Pobieżne szlifowanie nadaje warstwie lakierowej jedynie połysk, nie tworzy z niej natomiast przyczepnego podłoża pod warstwę następną. Zaleca się odpowiednie doszlifowanie powierzchni z użyciem papieru ściernego pokrytego tlenkiem glinu lub tlenkiem aluminium ze stearynianem cynku ( tzw. ścierniwo korundowe).

- Jakie są najważniejsze typy ziarna przy szlifowaniu.

- To przede wszystkim tlenek aluminium (korund). Doskonale nadaje się oraz znajduje główne zastosowanie i przeznaczony jest do szlifowania na materiałach miękkich gatunków drzew o otwartej strukturze porów. Jest to materiał ostry, tnący, świetnie pracujący na miękkich gatunkach drewna, niestety niezbyt nadający się do szlifowania twardych lakierów UV.

Dla drewna twardego wykorzystywany jest produkt o mocniejszym podłożu – węglik krzemu. Jest to materiał odporny na łamanie, więc stosowany do zbierania dużych naddatków oraz znajduje on zastosowanie szczególnie podczas międzyoperacyjnego szlifowania powłoki lakierniczej (lakiery UV) oraz szlifowania MDF.

Jeżeli masz problemy z pyłem poszlifierskim który po operacji szlifowania jest na maszynach oraz otoczeniu powinieneś wykorzystywać papiery oraz produkty z powłoką antystatyczną , która maksymalnie redukuje występowania kurzu oraz pyłu poszlifierskiego na elementach maszyn , otoczeniu i materiale (np. Antistatex firmy Ekamant) Zastosowanie papierów antystatycznych powoduje wydłużenie pracy takiego papieru i zmniejsza ilość przerw w procesie. Antystatyczne papiery dostępne są w wersjach dla drewna jak również dla wszelkich typów stali i metalu .

Krzemian silikonowy: Dzięki wykorzystaniu tej technologii zarysowania są mniej widoczne niż w przypadku tlenku aluminium , który wytwarza większy współczynnik odbicia światła przez co zarysowania poszlifierskie są mniej widoczne i płytsze . Tworzy doskonałą powierzchnię nawet po szlifowaniu lakierowym . Produkty na bazie krzemianu znajdują zastosowanie między innymi przy szlifowaniu : Stal nierdzewna , mosiądz , tytan itp. W meblarstwie rzadko spotykane.

- O czym jeszcze trzeba pamiętać przy wyborze materiałów ściernych?

- W zależności od etapu szlifowania należy też właściwie dobrać stopień otwartości nasypu. Do kalibracji oraz drewna gatunków żywicznych stosujemy nasyp ekstra otwarty, do szlifowania podstawowego nasyp otwarty, do lakieru nasyp zamknięty. Następnie dobieramy układ granulacji, uwarunkowany ilością agregatów szlifujących, jaką dysponujemy. Tutaj bardzo istotne jest, aby nie dokonywać przejścia więcej niż o jedną granulację np.: dozwolony układ to 100/150, niedozwolony 80/150. Najlepszą powierzchnię uzyskamy jednak przy zastosowaniu następujących po sobie granulacji na trzech lub więcej agregatach szlifujących.

- Jakie maszyny najbardziej poleca pan dla szlifowania powierzchni drewnianych i przygotowywania ich do produkcji meblarskiej.

- W FS Favorit postawiliśmy na maszyny szlifierskie firmy Heesemann. Obecnie zakupiliśmy nową szlifierkę typu MFA 6, która umożliwia zarówno kalibrację drewna jak i obróbkę forniru, a skończywszy na obróbce lakieru. Główną maszyną szlifującą elementy płaskie jest natomiast Heesemann LSM 8 Jest to maszyna, która wychodzi naprzeciw najwyższym wymaganiom nowoczesnej techniki, dzięki dużym zdolnościom produkcyjnym. Stosowana w FS Favorit maszyna posiada 4 agregaty szlifujące (w tym jeden poprzeczny), co zapewnia przygotowanie powierzchni pod lakier przy jednokrotnym przejściu elementu przez maszynę. Dzięki temu rozwiązaniu skrócił się czas produkcji, jak również zmniejszyły się koszty papierów ściernych i energii.

- Dziękuję za rozmowę.

Krzysztof Szczepanik